Benim Güzel Pabuçlarım
Dramaturg: Ergün Özdemir
Sahne ve Kostüm Tasarımı: Aysel Doğan
Müzik: Orçun Tekelioğlu
Işık Tasarımı: Mahmut Özdemir
Efekt Tasarımı: Çağrı Han Ordu
Koreograf: Oğuzhan Oğuz
Yönetmen Yardımcıları: Ömer Barış Bakova, Fatma İnan, Oğuzhan Oğuz
Süre: 60 Dakika / Tek Perde
Yaş: 3+
Oyuncular: Ayşe Günyüz, Çağrı Büyüksayar, Gülsüm Alkan, Oğuzhan Oğuz, Samet Silme, Sefa Turan
| KONUSU |
Günün birinde sirke, bir robot palyaço gelir ve sevimli palyaço sirkten kovulur. Bu kadarıyla da kalmaz, parası olmadığı için çok sevdiği pabuçları elinden alınır. Palyaçomuz pabuçlarını geri almak için iş aramaya başlar. Girdiği işlerden çocuksu duyarlılığı nedeniyle bir bir kovulur. Pabuçlarına asla kavuşamayacağını düşünüp umutsuzluğa kapıldığında, imdadına çocuklar yetişir ve onların desteğiyle pabuçlarına ulaşır. Yeniden çocuklarla birlikte kahkaha dolu gösterisini gerçekleştirmeye devam eder.
****
Küçükken çok tiyatroya gittim. Çocukken kazandırılan bu alışkanlık, yetişkinliğimde de devam etti.
Şu an 3 yaşına basmasına 3 ay kalmış kızımı ise 2,5 yaşından beri tiyatroya götürüyorum.
İlk gittiğimiz oyunda 5 yaş ve üzeri olmasına (Bisküvi Adam) ve benim çok tedirgin olmama rağmen kızım inanılmaz eğlenmiş ve oyun boyunca yerinde kıpır kıpır oynamıştı. Bundan cesaretle de diğer 3 yaş ve üzeri oyunlara götürmeye özen gösterdik / gösteriyoruz.
Benim Güzel Pabuçlarım isimli oyununun ise 3 yaş ve üzeri olarak betimlenmesine rağmen, çocuklar için çok sıkıcı bir oyun olduğu kanaatindeyim. Bir kere oyunda çok fazla metinsel replik, buna karşılık çok az müzik vardı. Var olan müzikler ise çocuklar için çok çok çok yavaştı. Çocukların sevdiği o ritmik müziklerden ziyade neredeyse "slow" olarak adlandırdığımız müziklerden oluşuyordu.
Acaba sadece ben mi böyle düşünüyorum, bir tek benim çocuğum mu sıkıldı diye düşünürken; 1 saatlik oyunun 35. dakikasında salonda çocukların yaptığı ciddi bir uğultuya şahit oldum. Bu konuda bir uzman olmamak ile birlikte, şahsi kanaatim oyunun +3 değil, +6 çocuklar için uygun olduğudur.
Bir de ben çocuklara aman sokaklarda oynayın, aman cep telefonu istemeyin, aman tablet kullanmayın mesajı verilmesine karşıyım! Bu mesajı çocuğa değil, o çocuğa bu aletleri veren ailelerine vereceksin. Aile gözünün önünde bık bık oynamasa, sanırım bir çocuk da gökten zembille inmediği sürece görüp istemez.
Ha sokaklarda oynasınlar oynamasına... Ama Allah aşkına sokak mı kaldı dışarıda?!
Bir oyun üzerinden verdiğiniz mesajı çocuğa mı yoksa veliye mi veriyorsunuz?
Önemli olan soru bu!
Şu an 3 yaşına basmasına 3 ay kalmış kızımı ise 2,5 yaşından beri tiyatroya götürüyorum.
İlk gittiğimiz oyunda 5 yaş ve üzeri olmasına (Bisküvi Adam) ve benim çok tedirgin olmama rağmen kızım inanılmaz eğlenmiş ve oyun boyunca yerinde kıpır kıpır oynamıştı. Bundan cesaretle de diğer 3 yaş ve üzeri oyunlara götürmeye özen gösterdik / gösteriyoruz.
Benim Güzel Pabuçlarım isimli oyununun ise 3 yaş ve üzeri olarak betimlenmesine rağmen, çocuklar için çok sıkıcı bir oyun olduğu kanaatindeyim. Bir kere oyunda çok fazla metinsel replik, buna karşılık çok az müzik vardı. Var olan müzikler ise çocuklar için çok çok çok yavaştı. Çocukların sevdiği o ritmik müziklerden ziyade neredeyse "slow" olarak adlandırdığımız müziklerden oluşuyordu.
Acaba sadece ben mi böyle düşünüyorum, bir tek benim çocuğum mu sıkıldı diye düşünürken; 1 saatlik oyunun 35. dakikasında salonda çocukların yaptığı ciddi bir uğultuya şahit oldum. Bu konuda bir uzman olmamak ile birlikte, şahsi kanaatim oyunun +3 değil, +6 çocuklar için uygun olduğudur.
Bir de ben çocuklara aman sokaklarda oynayın, aman cep telefonu istemeyin, aman tablet kullanmayın mesajı verilmesine karşıyım! Bu mesajı çocuğa değil, o çocuğa bu aletleri veren ailelerine vereceksin. Aile gözünün önünde bık bık oynamasa, sanırım bir çocuk da gökten zembille inmediği sürece görüp istemez.
Ha sokaklarda oynasınlar oynamasına... Ama Allah aşkına sokak mı kaldı dışarıda?!
Bir oyun üzerinden verdiğiniz mesajı çocuğa mı yoksa veliye mi veriyorsunuz?
Önemli olan soru bu!
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder